szkicowym zarysie, nie mieści się w możliwościach tego tekstu.<br>Ale nawet obszerne studium, z całym rynsztunkiem solidności<br>historiograficznej, nie jest w stanie objąć rozmiarów problemu. Jak<br>widać na przykładzie skądinąd pożytecznej książki Romana Bugaja<br>Hermetyzm, maniera akademickiej syntezy także nie gwarantuje pomyślnych<br>rezultatów. R. Bugaj całą filozofię hermetyczną równa do alchemii -<br>choć jest ona tylko małą jej cząstką - aby ją następnie traktować jako<br>prolog historii chemii naukowej. Jest to powszechne nieporozumienie,<br>którego źródło tkwi w teoriach głoszących, że magia była zaczynem<br>rozwojowym nauk nowoczesnych. Takie podejście, w najlepszym razie,<br>pozwala autorowi pisać historię degradacji filozofii hermetyzmu i jej<br>stopniowe przekształcanie się