przytoczenia, ale zachowują jeszcze związki ze średniowieczną noematyką, czyli teorią sensów biblijnych.<br>Rzecz nieco upraszczając i nie wdając się tu w zbyteczne zawiłości, można powiedzieć, że bibliści średniowieczni dzielili sensy Pisma świętego na sens dosłowny (sensus litteralis) i sens duchowy (sensus spiritualis). Sens duchowy z kolei dzielił się na sens alegoryczny, odsłaniający prawdy wiary, moralny, zawierający normy postępowania w życiu, i anagogiczny, odnoszący się do życia po śmierci. Te zasady noematyki (teorii sensów biblijnych) rozciągały się wszakże nie tylko na Pismo święte, lecz także na utwory literackie nie objawione: tak czytano Eneidę, tak napisana była Boska komedia.<br>Greckie allegoria oznacza przysłonięcie