ten (wynoszący 0,8) nazywamy krańcową skłonnością do konsumpcji. Tak więc nachylenie prostej ilustrującej funkcję konsumpcji zależy od wysokości krańcowej skłonności do konsumpcji. Przy wyższej skłonności prosta jest bardziej pionowa, przy niższej - bardziej płaska.<br>Funkcję konsumpcji opisaną w tablicy 9.1 i zilustrowaną na rys. 9.5 można również wyrazić algebraicznie: <br><br>&lt;gap&gt;<br><br>Występujący w równaniu (9.6) wyraz wolny wskazuje na wielkość autonomicznych wydatków konsumpcyjnych (wynoszą one 10), a współczynnik stojący przed zmienną Y określa nachylenie prostej ilustrującej funkcję konsumpcji. Jak już wiemy, nachylenie to określone jest przez krańcową skłonność do konsumpcji. Wysokość krańcowej skłonności do konsumpcji możemy wyznaczyć algebraicznie, różniczkując funkcję