swoje miejsce spotkań intelektualna, a wkrótce polityczna opozycja. Krytyk (i najlepiej zarazem teoretyk czy historyk literatury) był wtajemniczonym w tajniki zawodowej samowiedzy i z tego powodu przysługiwała mu jego wysoka pozycja. Przesłanki owego myślenia nie zostały nadwątlone i w następnych latach - choć w obiegu poza cenzurą ton nadawali raczej pisarze - alians nie został zerwany. Tuż po roku 1989, w pierwszym numerze wznowionych "Tekstów" (zawieszone po wprowadzeniu stanu wojennego) Błoński pisał: <br>&lt;gap&gt;<br> Krytyk był zatem tym, który wnosi nową świadomość, dokonuje korekty, przywraca właściwe proporcje. Krytyk - ogrodnik pielęgnowanego przez siebie ogrodu literatury, broniący doń wstępu tym, którzy chcieliby go zanadto wypielić czy przystrzyc