Poza ambitnym planem sportowo-kondycyjnym miałam także inny, zdecydowanie mniej ambitny, za to wydawałoby się - bardzo przyjemny. Chciałam odwiedzić gospody i knajpki, które w czasach studenckich były dla mnie kultowe. Kultowe, bo miały niepowtarzalny klimat. Restauracja Kolorowa zmieniła nazwę i wystrój w połowie lat 90. Duża, w środku drewniana, miała ambicje stać się jadłodajnią "rodzinną". Nie wolno tam było palić, alkohol, w trosce o klienta rzecz jasna, podawano tylko do konsumpcji itd. Moje kłopoty w odnowionej Kolorowej zaczęły się w chwili, gdy samowolnie zajęłam miejsce przy czteroosobowym stoliku. Ubrana na ludowo kelnerka - pani Gosia (tak miała napisane na plakietce) omiotła wolne