jest początkiem wszystkiego". To ona jest tym kobiecym aniołem - pomyślałem w skrytości... "Niesamowita, niezwykła osoba". "A ty, kiedy ją poznałeś, kiedy wpadliście na siebie?" "Jeszcze w zeszłym roku - czy pamiętasz, jak spotkaliśmy się w zeszłym roku - tam gdzie graliście Trzy siostry?" Nie pamiętam, a przecież teraz, pod wpływem oczekującego spojrzenia anioła, coś jakbym sobie zaczynał przypominać. Rozmawialiśmy nawet przez chwilę... Zobaczyłem korytarz, młodych ludzi... i jego z wybiegającym na spotkanie nieśmiałym, ale promiennym, radosnym uśmiechem... Złapałem go za ramię. "A ty co tu robisz?"... "Spotkałem się z kimś, musiałem odebrać książki..." Teraz widzę to spotkanie i krystalizuje się pod wpływem oczekującego spojrzenia