go nazywać antyjudaizmem - próbuje tłumaczyć abp Henryk Muszyński.<br>To podłoże sprawiło, że w Polsce międzywojennej, zwłaszcza pod koniec lat 30., a także w PRL "kwestia żydowska" była nieodłącznym narzędziem polityki. Po 1945 r. w parze z legendarną (i jak każda legenda przesadzoną) &lt;orig&gt;"nadreprezentatywnością"&lt;/&gt; osób żydowskiego pochodzenia w aparacie władzy szła anty- żydowska krucjata, której kulminacją był pogrom kielecki. Przed nim na "wyzwolonych od nazizmu ziemiach polskich" zamordowano z rasistowskich pobudek ponad 300 Żydów. Na początku 1946 r. niekomunistyczni intelektualiści uznali, że trzeba powołać Ligę do Walki z Rasizmem (jej współzałożycielem był Władysław Bartoszewski). W dokumencie programowym pada stwierdzenie, że "antysemityzm rzuca