arbitralności swojej, by doświadczany był, słowem, jako rodzaj substancji pochodzącej z naturalnej sekrecji ustroju duchowego, nie zaś jako odżywka sztucznie wprowadzona?<br>Wydaje się jednak, że mit może istotnie stworzyć poczucie oswojenia bytu. Jak była o tym mowa, dwa są doświadczenia skrajne, między którymi napięta jest nasza wiedza o obojętności świata: antycypacja śmierci własnej, w której fenomen obojętności odsłania swój globalny charakter, oraz doświadczenie zetknięcia erotycznego, w którym najdalej posunięta próba komunikacji z drugimi ujawnia nam obecność nieprzekraczalnych barier w znoszeniu fenomenu obojętności. Mit musi zdać sprawę z obu tych doświadczeń - śmierci i miłości - jeśli ma spełnić funkcję, o której mowa; musi