o tym przekonać, trzeba by się było cofnąć w głąb dziejów muzyki. Im byśmy się głębiej cofali w czasie, tym ściślej muzyka łączyłaby się z innymi przejawami artystycznej działalności człowieka, tym bardziej wtapiałaby się w coś, co dzisiaj nazwalibyśmy sztuką synkretyczną, a co starożytni Grecy nazywali byli choreią.<br>W epoce antycznej muzyka była nierozdzielnie zespolona z poezją i tańcem. Melos, logos i kinema tworzyły trójjednię: melodię-słowo-ruch, zanim się nie rozłączyły i nie zaczęły uciekać od siebie jak galaktyki. Kto śpiewał, zarazem tańczył i powiadamiał o czymś za pośrednictwem wyśpiewywanych słów. Można sobie wyobrazić, jak się te czynności stymulowały wzajemnie