już były do transportu produktów asymilacji (głównie cukrów), przekształcając się w komórki sitowe łyka. Do przenoszenia dużych objętości wody na znaczne wysokości mechanizmy biologiczne nie są jednak dostatecznie wydajnie.<br>Przewodzenie wody w górę pędów okazało się najwydajniejsze na podstawach czysto fizycznych, bez udziału procesów życiowych. Wystarcza odtąd parowanie wody z aparatów szparkowych w uniesionych częściach rośliny, by wsysać wodę z ciągnących się od dołu do góry rurek - naczyń. Rozerwanie słupa nie grozi przynajmniej do wysokości 10 m, a wyżej pozwala ciągnąć wodę siła lepkości w naczyniach kapilarnych.<br>By stworzyć taką rurkę, nie wystarczy jednak obumarcie cytoplazmatycznej zawartości komórek. Zostałaby ona natychmiast