witał ulubionego nauczyciela, z którym kiedyś, zamiast "przerabiać" początki "matury", spędzał długie godziny jako pilny słuchacz powstaniowych przygód.<br>&lt;page nr=508&gt; Tyrolski odmachnął mu ręką i ruszył w kierunku przeciwnym. Jego rzucony tu, na ulicy; pseudonim wprawił go w stan dziwnego zamętu:<br>Dwa tygodnie, które minęły od wystąpienia z redakcji, Jerzy przeżył w apatii. Z ponurą satysfakcją obserwował upadek "Głosu Pokolenia". Pismo "siadło" od razu. Poczytność zmniejszyła się gwałtownie, zainteresowanie nim opinii zgasło momentalnie.<br>Porażka ludzi, którzy zadecydowali o "przełomie", była dla nich samych wymowna. Któregoś dnia rozpoczęli z Jerzym rozmowę. Choć paliło się w nim wszystko do roboty, choć palił go wstyd za