najrealniejszej, był przecież także mistykiem. Wierzył w cuda. Wierzył w tajemnicze &lt;orig&gt;opiekuństwo&lt;/&gt; nad tym krajem. W rozmowach z Cezarym wskazywał palcem na kilka cudów. Pierwszym "cudem" pana Gajowca było, rzecz prosta, wskrzeszenie państwa polskiego. Drugim "cudem" było odparcie bolszewików w roku 1920.<br>Pozycje tego "cudu" były takie. Bolszewicy mieli ogromną armię, świetną konnicę. Zalali tą armią cały prawie polski kraj. Na sztandarach bolszewickich było wypisane hasło wyzwolenia proletariatu z burżuazyjnej opresji, rewolucja socjalna. Któż i cóż mogło się oprzeć tej armii i jej moralnej sile? Powinna była w Polsce znaleźć zwolenników, powinna była zniszczyć szczupłą polską siłę zbrojną, gdyż za plecami