Dające się czytać: coś, co jest natychmiastowe i jednoznacznie rozpoznawalne, co pozwala nam zorientować się w nas samych i poza nami w "rzeczywistości" świata.<br>Czyli - dopowiedzmy - jest kolejnym pastiszem. "Nie dające się czytać" - powieść eksperymentalna - to z kolei coś, w czym nie rozpoznajemy ani siebie, ani świata. Dzieło jest bowiem artefaktem, zwróconym ku językowi i odsyłającym do samego siebie. Powieści Federmana mnożą eksperymenty narracyjne, których celem jest zakwestionowanie choćby pozorów autentyczności, związku z potocznym doświadczaniem życia. Bohater nie spotyka więc świata, percypuje natomiast "od wewnątrz" tekst. Grając swe role, ulega typografii tekstu, "goni myśl" lub zastyga, jeśli jego czas się kończy