we wszystkich trzech sekcjach wygłoszono około 20 komunikatów naukowych (w tym cztery polskie) oraz wystąpiono z kilkudziesięcioma wypowiedziami dyskusyjnymi.<br>Dyskusja w poszczególnych sekcjach Kongresu nosiła głównie charakter przyczynkarski. Były jednak również wypowiedzi o charakterze polemicznym. Tak np. referat prof. H. Michela z Paryża, zawierający tezy aprobujące w pewnym sensie niektóre aspekty polityki faszystowskiej reżimu Vichy we Francji, spotkał się z szeregiem wypowiedzi polemicznych, negujących słuszność ocen wysuniętych przez referenta. Również referat W. Steinera z Wiednia, stawiający tezę o odradzaniu się faszyzmu w Austrii, napotkał na sprzeciw większości delegatów austriackich, którzy uważali, że ocena referenta jest niesłuszna, gdyż faszyzm w Austrii nigdy