pary elektronów na foton. W QCD procesami takimi mogą też być oddziaływania gluonów z sobą, prowadzące do ich emisji i w konsekwencji do bezpośredniego rozpraszania gluonu na gluonie (rys. 4.24). Z tym wiążą się wspomniane własności oddziaływań w QCD, że na małych odległościach są one stosunkowo słabe, prowadząc do asymptotycznej swobody, podczas gdy z rosnącą odległością, w miarę jak pojawiają się oddziaływania między gluonami, siła między kwarkami rośnie, co daje w efekcie ich uwięzienie. Same gluony też są uwięzione w hadronach, gdyż jako obiekty barwne nie mogą być zaobserwowane jako cząstki swobodne. Oczekuje się natomiast, że oddziałując z sobą mogą