ale ja z tego nic a nic nie rozumiem. Paragon walnął się pięścią w pierś.<br> - Daję słowo honoru, że chodzi o dobro zamku.<br>Antoniusz zamyślił się.<br> - W takim razie możecie mi powiedzieć...<br> - Na kieł przedpotopowego mamuta, że to tajemnica. Asystent zmrużył porozumiewawczo oko.<br> - Mnie nie powiecie?<br> - Nawet rodzonej cioci, panie asystencie. W pana szanownych rękach spoczywa teraz nasz honor. Jeżeli pan nam nie pomoże, zamek będzie w niebezpieczeństwie.<br> - Mogą się stać straszliwe rzeczy - dodał z zapałem Mandżaro.<br>Antoniusz spojrzał chłopcom badawczo w oczy i wreszcie skapitulował.<br> - No, dobrze - rzekł przeciągle. - Wierzę wam, ale musicie mi przyrzec, że nie uczynicie nic takiego