Typ tekstu: Książka
Autor: Bartosz Grzegorz
Tytuł: Druga twarz tlenu
Rok: 1995
cząsteczkę NADPH, która, jak się wydaje, stabilizuje enzym. Specyficznym inhibitorem katalaz jest 3-amino-1,2,4-triazol (związek ten nie hamuje peroksydaz hemowych).
W tkankach ssaków katalaza występuje głównie w wątrobie, erytrocytach i w nerkach. W wielu komórkach występują dwa typy katalazy określane jako T (typowa, cytoplazmatyczna) i A (atypowa, peroksysomalna). Ze względu na rolę peroksysomów jako jednego z głównych źródeł nadtlenku wodoru w komórce, obecność katalazy w peroksysomach jest w pełni zrozumiała (p. 1.4.10). W peroksysomach wątroby ssaków stanowić ona może aż 16% wszystkich białek.
Katalaza organizmów eukariotycznych jest tetramerem złożonym z czterech podjednostek o masie cząsteczkowej
cząsteczkę NADPH, która, jak się wydaje, stabilizuje enzym. Specyficznym inhibitorem katalaz jest 3-amino-1,2,4-triazol (związek ten nie hamuje peroksydaz hemowych).<br>W tkankach ssaków katalaza występuje głównie w wątrobie, erytrocytach i w nerkach. W wielu komórkach występują dwa typy katalazy określane jako T (typowa, cytoplazmatyczna) i A (atypowa, peroksysomalna). Ze względu na rolę peroksysomów jako jednego z głównych źródeł nadtlenku wodoru w komórce, obecność katalazy w peroksysomach jest w pełni zrozumiała (p. 1.4.10). W peroksysomach wątroby ssaków stanowić ona może aż 16% wszystkich białek.<br>Katalaza organizmów eukariotycznych jest tetramerem złożonym z czterech podjednostek o masie cząsteczkowej
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego