z poszczególnych okręgów do prezydium zjazdów PPS zp, jak i zgodna współpraca organizacji obu partii na Górnym Śląsku, mimo usamodzielnienia się PPS zp, oraz zacieśnianie się tej współpracy również na terenie Poznańskiego po zjednoczeniu, a więc przez szereg lat, w czasie których w KZ PPS cieszyła się wpływami lewica. Chociaż autor stosunkowo wiele miejsca poświęca charakterystyce polityki kierownictwa PPS zp w okresie poprzedzającym powtórny rozłam, nie dostrzega zgodnego udziału socjalistów polskich i niemieckich w walce, jaką organizowała socjaldemokracja Prus przeciwko reakcyjnemu systemowi wyborczemu o demokratyzację życia politycznego. Nie dostrzega też - co jest najistotniejsze - oporu bardziej uświadomionych członków PPS zp wobec antyproletariackiej