domaga się aktywności. W księdze &lt;name type="tit"&gt;De voluptate&lt;/&gt; (O rozkoszy) wykładał hedonistyczną doktrynę harmonii duszy i ciała, wedle której radość jest celem życia człowieka, celem zgodnym z naturą - Boską służebnicą. Najważniejsze dzieło Valli to &lt;name type="tit"&gt;Elegantiarum latinae linguae libri VI&lt;/&gt; (Wytworności języka łacińskiego ksiąg VI), w którym autor przykładami ze starożytności oraz autorytetem Cycerona i Kwintyliana dowodzi doskonałości łaciny. Oczywiście łaciny antycznej, klasycznej, przeciwstawionej łacinie wieków średnich, pogardliwie zwanej przez humanistów kuchenną.<br>Niebawem elita kulturalna Europy opanuje trudne arkana klasycznej stylistyki i retoryki. Nie mógł jednak Valla wiedzieć, że w jego programie, wedle którego opinia i gust starożytnych miały być prawem, kryła się