Typ tekstu: Książka
Autor: Barańczak Stanisław
Tytuł: Poezja i duch uogólnienia
Rok wydania: 1996
Lata powstania: 1970-1996
specyficzny ton ich pisaniu i tak wyróżnioną pozycję społeczną im samym? Co poczną w najbliższej przyszłości - czy staną się, jak poeci na Zachodzie, czymś w rodzaju nie bardzo potrzebnej, ale dla prestiżu podtrzymywanej przy życiu grupy elitarnych eksperymentatorów? Czy będą mieli w ogóle o czym pisać?
Ależ oczywiście - będą mieli za wiele tematów do podjęcia! Podobnie jak nie nastąpi nigdy koniec historii, tak i nie nastąpi nigdy koniec poezji, przynajmniej dopóki istniejemy na tej planecie jako gatunek istot myślących i używających języka. Dopiero bowiem nasze fizyczne zniknięcie z powierzchni globu oznaczałoby koniec ludzkiego zła. Zła, którego najłatwiejszym ujściem jest właśnie
specyficzny ton ich pisaniu i tak wyróżnioną pozycję społeczną im samym? Co poczną w najbliższej przyszłości - czy staną się, jak poeci na Zachodzie, czymś w rodzaju nie bardzo potrzebnej, ale dla prestiżu podtrzymywanej przy życiu grupy elitarnych eksperymentatorów? Czy będą mieli w ogóle o czym pisać? <br> Ależ oczywiście - będą mieli za wiele tematów do podjęcia! Podobnie jak nie nastąpi nigdy koniec historii, tak i nie nastąpi nigdy koniec poezji, przynajmniej dopóki istniejemy na tej planecie jako gatunek istot myślących i używających języka. Dopiero bowiem nasze fizyczne zniknięcie z powierzchni globu oznaczałoby koniec ludzkiego zła. Zła, którego najłatwiejszym ujściem jest właśnie
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego