dokonać zmian w księgach wieczystych.<br>Wsadził list do kieszeni, uważając, żeby nie pognieść dokumentów i wyszedł przed schronisko. Zbliżał się wieczór, jeszcze słońce oświetlało na czerwono bruzdy Kominiarskiego Wierchu, ale od strony grani spływał już wieczorny chłód. Krokusy na polanie stuliły płatki i wyglądały jak armia fioletowych krasnoludków stojąca na baczność. Burek, drzemiący w budzie za schroniskiem, podniósł się na jego widok i zaczął merdać ogonem. Uwolnił go z łańcucha i poszli w stronę Jarząbczej. Błoto na drodze ścinał już nocny przymrozek, pies starannie wybierał miejsca pozbawione śniegu.<br>"Więc jestem milionerem - pomyślał. - Mógłbym posprzedawać to wszystko i wyjechać gdzieś w świat