metodologicznych badań w obu tych specjalnościach naukowych.<br>2. Wyodrębnienie problematyki historii książki i czytelnictwa w programie seminarium nie było gestem kurtuazyjnym ze strony organizatorów, ale wynikało z ustaleń, do których doszli autorzy badań czytelnictwa współczesnego. Wobec braku głębszej refleksji metodologicznej, niejasności pojęć stosowanych w badaniach a niejednokrotnie i braku kompetencji badawczych, uwaga referentów i dyskutantów skupiła się głównie wokół konstruowania usystematyzowanych twierdzeń w zakresie badań czytelnictwa, do których zaliczano: tradycje historyczne, krytyczną ocenę podstaw teoretycznych, wreszcie doświadczenia innych nauk w tym zakresie. Prawidłowość wnioskowania w odniesieniu do czytelnictwa powszechnego uwarunkowana jest między innymi ustaleniami na temat historycznych korzeni, których upatruje się