i dezorientują społeczeństwo oraz zamieniają wspólnotę losu w przypadkowe nagromadzenie ludzi. Trawestując Möllera van den Brucka można stwierdzić, że wolny duch - tak jak liberalizm - zaprzepaszcza narody. Dlatego Jünger powiedział, że "nienawidzi demokracji jak zarazy"! Najsilniejszym orężem takiego świata jest racjonalizm i ironia. Jünger ich nie lubi, bo służą postępowi i balansują na krawędzi szaleństwa. Najważniejsze dla niego jest utrzymanie równowagi między biegunami racjonalności i irracjonalności ludzkiego ducha. Postuluje odrzucenie sensu i zastąpienie go symbolem.<br><br> Szczęśliwie pierwotne instynkty życia zawsze będą silniejsze (Spengler). Uzurpujący sobie władzę nad życiem, zaczadzony swą wolnością, Duch zmierza do samobójstwa. Życie, które próbował ujarzmić, okazuje się być