stara, siwa dziewczyna, czy też myśl, że te włosy skierowałyby naszą rozmowę w niedobrą i niebezpieczną intymność... Co dalej? Nie mogłem się powstrzymać, by się przed nią nie puszyć. Podarowałem jej swoją książkę. Potem zaproponowałem oglądanie Małych miejsc na drodze w stronę Klarysy... Tymczasem skończyły się pierwsze butelki i czarna baletnica w czerwonych papuciach poszła sikać. Dzwonek. Przyszedł mąż. "Jak było we Wiedniu?" "Bardzo ładnie..." "Przyszedłeś za wcześnie..." "Ja zawsze przychodzę za wcześnie..." Zacząłem się certolić: może nie będziemy oglądać filmu, może męża nie zainteresuje. Skoro żona pragnie oglądać, to i on musi obejrzeć... I tak się zaczęło... "Głos - mówiła - głos