kiedy Halina po raz pierwszy przekroczyła próg jej domu, zastała dwuletniego Wojtusia, który siedział w otoczeniu góry zabawek i ssał palec. Od razu przytuliła go i zaczęła opowiadać różne bajki. Po roku najważniejsza była bajka o mamusi, która bardzo kocha swojego synka i myśli o nim w każdej minucie, i bardzo by kiedyś chciała wrócić wcześniej do domu, żeby synka wykąpać i utulić do snu.<br><br>Halina odkryła, że mama Wojtusia przechowuje w pudełkach mnóstwo bibelotów z własnego dzieciństwa, tak jakby jeszcze się z nim na dobre nie rozstała. I nie ma umiejętności pochylenia się nad dzieciństwem cudzym. Jeśli Halina przyznaje się do