pni na tych wózeczkach była zajęciem iście karkołomnym, ale też dostarczała wielu emocji. Po zwózce należało pnie porąbać. Sierotki dokonywały tej rzeczy niemożliwej do wykonania przy pomocy wielu siekier, wśród których były &lt;orig&gt;rąbanice&lt;/&gt;, krzesanice i cieślice oraz młotów i najróżniejszych klinów.<br>Najgorzej było z odzieżą. Przy pracy w lesie odzież bardzo się niszczyła. Jedyna pomocą w tym względzie była Rada Główna Opiekuńcza zwana skrótowo RGO. Patronował jej pan Antoni Krzyżak, właściciel kamienicy i sklepu bławatnego przy ulicy Krupówki. Moje piękne buty zakupione przed wojną we Lwowie (na szczęście "na wyrost") w firmie "Delca" rozleciały się zupełnie. Niewiele pomagało przywiązywanie sznurkiem zelówki