opanowany i stosował się do<br>poleceń Stanisława Frączystego.<br> Szli polami gęsiego w oddaleniu jeden od drugiego o pięć<br>metrów. Frączysty prowadził. Co pewien czas kładli się<br>i obserwowali horyzont. Na razie było spokojnie i nic im nie<br>zagrażało. z otwartej przestrzeni skierowali się w teren<br>porośnięty krzakami.<br> Frączysty znał okolicę bardzo dobrze i orientował się, że<br>już niedaleko jest granica. Gdy byli już od niej w odległości nie<br>większej jak dwadzieścia metrów, wszyscy położyli się na ziemi<br>i ukryci za wzniesieniem, przez chwilę nasłuchiwali. Frączysty<br>rzucił dwa razy kamieniem w stronę granicy i słuchał. Wokół<br>panowała idealna cisza. Znów ruszyli dalej