nad Wisłą wzdłuż deptaka "przejścia nie ma" wciąż te same twarze, zmęczone już tym odpoczynkiem w tłumie. Codziennie rano wychodzili na ulice miasteczka wymuskanego niczym makieta kolejki elektrycznej w dawnej Składnicy Harcerskiej w Warszawie, tylko że bez pociągu, i tak się przechadzali. Jak bohaterowie Hemingwaya - od restauracji do restauracji, od baru do baru, podtrzymując dobry nastrój drinkami z dobrego alkoholu i dyskusją intelektualną, z braku byków obserwując z ogródków pijane tańce &lt;orig&gt;punkowców&lt;/&gt; i słuchając muzyki grupy Eugeniusza z Grodna.<br>- Tu chodzi o nudę, często mi się to nie zdarza - tłumaczył jeden &lt;orig&gt;długoweekendowy&lt;/&gt; istotę wypoczynku. Roweru nie wypożyczał, w pięknych wąwozach nie był