oskarżanie Nietzschego. A jednak wyznaczając im miejsce w gablotkach biblioteki, mają prawo czytelnicy, ceniąc ich jako twórców, odrzucić ich jako moralistów - odrzucić i potępić w imię rzeczy większych niż literatura. Oznaczać to będzie, że potępią coś z siebie samych, jakiś zakątek serca. Gdy dzieła te oddalą się, zatrą się w barwie czasu, a żadna z ich stronic nie potrafi obudzić wewnętrznych dialogów - wtedy powrócą jako świadectwo ale... czy jako piękno?<br><br>&lt;tit&gt; POZA PRAWDĄ I NIEPRAWDĄ&lt;/&gt;<br><br> Było to gdzieś w okolicach matury. Przeżywałem wtedy zwątpienia, które można by nazwać zwątpieniami religijnymi, gdyby nie sięgały o wiele dalej niż sfera religijnych dogmatów. Pytałem o