Niełatwo wygasa w Brazylijczykach tęsknota za teatrem ulicznym, kolorowymi tłumami, za knajpkami i kafejkami, których w Brasilii prawie nie uświadczysz. Lucio Costa planował początkowo stworzenie śródmieścia o wąskich uliczkach, o pasażach pod pergolami, trochę na wzór kolonialnego Rio de Janeiro, ale ten pomysł nie został nigdy zrealizowany. W mieście zapanowały beton i szkło - beton wymaga renowacji, usunięcia pęknięć i rdzawych plam, w wielu oknach oczekują na wymianę wybite szyby.<br>A jednak to chyba nie materiał budowlany wzbudza najgłębszą niechęć wielu mieszkańców i przybyszy z zewnątrz. Najbardziej dolegliwa wydaje się pustynność i monotonia tego miasta, jego wąsko praktycystyczna rola; stanowi ono miejsce