łany zbóż, wierzby, chałupy z bielonymi ścianami, śpiew skowronka polatującego w skwarze południa nad oraczem. Jeszcze teraz, podróżując po Polsce, spotykamy przydrożne krzyże, kapliczki ozdobione girlandami sztucznych kwiatów i kolorowymi, trzepoczącymi na wietrze wstążkami, napiętymi jak struny. Dawniej kapliczki były mniej strojne, zdobiono je świeżym kwieciem, za to stało ich bez porównania więcej, po kilka lub nawet kilkanaście w jednej wiosce i na prowadzących do niej drogach. Były ich tysiące. Na samych Kurpiach Adam Chętnik szacował w drugiej połowie XIX w. liczbę krzyży na co najmniej 1500, nieco mniej dostrzegł kapliczek. Najwięcej było ich na południowo-wschodnich rubieżach kraju. Wincenty Pol tak