Pawluka,<br>uchylił wieczko. Wielki chrząszcz natychmiast skorzystał z upragnionej<br>okazji; znalazł się na kołnierzu mundurka prymusa akurat w chwili, gdy<br>nauczyciel wywołał go na środek klasy.<br> Pawluk zatrzymał się przed katedrą. Uniżenie ukłonił się inspektorowi<br>i nauczycielowi. Na wszystkie pytania odpowiadał z niezwykłą<br>płynnością, jakby czytał z książki. Teraz powtarzał bezbłędnie nową<br>lekcję, stojąc wyprostowany jak struna. Nauczyciel z triumfującym<br>uśmiechem spoglądał na wyraźnie zadowolonego inspektora.<br> Tomek, obserwując sukces nie lubianego kolegi, przeżywał prawdziwą<br>burzę niepokoju.<br> "Co się stało z chrząszczem? - rozmyślał. - Lizus boi się wszelkich<br>owadów. Co by to była za wspaniała zemsta, gdyby przestraszył się<br>chrząszcza teraz, w czasie