przypadku kilku polskich filmów przyniosło śmieszny, żeby nie powiedzieć opłakany, efekt. Chcieliśmy zrobić film szczerze oddający nasze realia, film, jakiego jeszcze u nas nie było. Blokowiska są szare, życie bohaterów filmu nie jest też zbyt kolorowe - stąd większość czarno-białych sekwencji. Bohaterów naszego filmu bardziej od blokowisk przytłacza ich samotność, bezradność i własne problemy. <br>COSMO: Na ekranie bierzecie wszystkie rodzaje narkotyków - od trawy, przez amfetaminę aż po heroinę. Czy znacie takie doświadczenia z autopsji?<br>G.L.: Prawda jest taka, że nie żyjemy na księżycu czy na pustyni. Żyjemy w miejscu, gdzie na każdym kroku spotykamy "bezalkoholowe" piwo czy inne używki. Sami