Frau Gebauer szyła i modliła się. Jej modlitwy zostały wysłuchane. Zginął szewc i rzeźnik. Zginęli synowie adwokata z pierwszego piętra. W każdym mieszkaniu wisiały zdjęcia przecięte czarną tasiemką, a jej bliscy żyli. Regularnie przychodziły od nich listy, pisane zawsze tak, by cenzura wojskowa nie miała zastrzeżeń. Frau Gebauer wysyłała ciepłą bieliznę na adres poczty polowej, robiła na drutach skarpety, pulowery, które łatwo ukryć pod mundurem, i modliła się wytrwale.<br><br>Front powoli zbliżał się do Breslau. Listy z frontu stały się jeszcze krótsze. Ubolewała nad losem Ojczyzny, ale cieszyło ją, że mąż, syn i bracia są teraz bliżej domu, choć w ich