wcześniej rozróżnienie pojęciowe - Kelley (1947). Grupy pierwszego typu są według niego grupami, których akceptację jednostka chce zdobyć lub utrzymać. Grupy drugiego typu stanowią punkt odniesienia dla oceny siebie i innych. W pierwszym przypadku, grupa (<hi rend="italic">odniesienia normatywnego</hi> ) może aktywnie zaakceptować lub odrzucić jednostkę, w drugim - rola grupy (<hi rend="italic">odniesienia porównawczego</hi> ) jest całkowicie bierna: samo jej istnienie daje podstawę do wyciągnięcia przez jednostkę odpowiednich wniosków. <page nr=107> Tak wyróżnione analityczne grupy mogą być w konkretnych przypadkach ucieleśnione przez tę samą grupę. Mogą one ponadto być grupą, której jednostka jest członkiem, bądź grupą w stosunku do jej grupy uczestnictwa zewnętrznego (w praktyce jest to zjawisko stopniowalne ze