kraciastej koszuli, odmawiający modlitwę wieczorną na progu zbudowanej własnymi rękami chaty w borach nad Missisipi czy Missouri mógł czuć się czystym i szlachetnym, obywając się bez spowiednika i kaznodziei. Obok oparta o nie heblowaną ławę błyszczała w zachodzącym słońcu jego strzelba. Z niej to zgładził niejednego Indianina, broniąc się albo biorąc udział w obławach na pierwotnych mieszkańców ziemi, którą zagarnął.<br><br> Wytrwała i ślepa energia potrzebowała usprawiedliwiającej i oczyszczającej iluzji. A przecie Robinson, stwarzając na nowo system pojęć moralnych, czerpiąc go jedynie z własnej duszy - stwarza nic innego, jak konwencjonalną moralność środowiska, z którego wyszedł - co stanowi dostateczną dla nas rację, by podać