to dziś tygiel narodów i ojczyzn, w którym mimo wszytko większość z nas potrafi odnaleźć cechy wspólne. Gdzie ich szukać? <br><br>Gdy myślę: Europa, najpierw przed oczami staje mi Warszawa: nieładna, odbudowana z ruin, zeszpecona przez soc-realizm i dziwaczny postmodernizm. Chwilę potem Kraków z Wawelem i szachownica pól z nieodłącznym boćkiem na słupie telegraficznym oraz niewielkim kościółkiem w otoczeniu drzew. Stereotypowo do bólu. <br><br>Jeśli ktoś zapyta, czym jest dla mnie Europa ideowo, odwołam się do symboli z narodowej mitologii "Polonia semper fidelis" - będę mówić o cywilizacji łacińskiej i chrześcijańskich korzeniach. Jakby nic się nie zmieniło od czasów Sobieskiego. Nie mam wątpliwości