być rozrywką dla półmózgów, że za mnogością dźwięków i brzmień kryją się autentyczne emocje i spora wyobraźnia. To zaś stało się kluczem do sukcesu nie tylko komercyjnego, ale i artystycznego. wkrótce świat miał się dowiedzieć od jednego z recenzentów, że "Liam Howlett to Rohocop i Beethoven w jednej osobie".<br>Na bogactwo albumu największy wpływ miała ciekawość Howletta. Jak wspomina współproducent Neil McClellan, muzyk zachowywał się w studiu niczym Beatlesi podczas realizacji Sgt. Pepper's Lonely Hearts Cluh Band. Eksperymentom brzmieniowym nie było końca. Wprawdzie większość płyty powstała w pamięci informatycznej bądź w zwojach syntezatora analogowego, co jakiś czas słychać jednak także fortepian