sobą. - Jeśli <br>nie chcesz uciekać - powiedziała po chwili - zostaniemy <br>tutaj...<br><br> Minęli biały mur i kroczyli przed siebie <br>po otwartej przestrzeni.<br><br>- Zoa - zapytał - dokąd wszyscy uciekają?<br><br>- Przed siebie.<br><br>- Opuścimy wyspę - rzekł Awaru.<br><br>- Jak? - jej oczy, rozjaśnione na jego widok, znów <br>przygasły.<br><br>- Zabiorę cię do mojego kraju.<br><br>- Nie chcę uciekać, już nie boję się niczego. <br>Kiedy z tyłu dogonią nas fale, zamkniemy oczy i pozwolimy <br>się im zagarnąć.<br><br>Awaru zaledwie słyszał jej słowa. Ciężar ostatnich <br>dni uleciał bez śladu: już nikt go nie obserwował, <br>nie zajmował się nim, wolno mu było być sobą i walczyć <br>o życie na równi ze wszystkimi mieszkańcami wyspy.<br><br>Obejrzał