kiedy miałem jakieś wątpliwości literackie czy nawet życiowe, biegłem do niego po radę.<br>A w domu królowała jego żona Stefa, także często rozkojarzona, ale dbająca o gospodarstwo, i Wiesia, piękna kobieta i znana wiolonczelistka. Ich mieszkanie przy placu Kleparskim 5 było przez wiele lat azylem dla dziesiątków młodych ludzi, atmosfera bowiem panowała tam nadzwyczajna i każdy czuł się docenionym i przyjaznym sztuce.<br>Wiesław promieniował ciepłem i optymizmem. Był bardzo uczulony na punkcie poprawnej polszczyzny, do pasji doprowadzało go, gdy ktoś kaleczył język i wyrażał się niepoprawnie. W Wyższej Szkole Teatralnej, gdzie przez wiele lat wykładał, studenci uwielbiali go i traktowali nie