Nad Wisłą burza zawisła,<br> W burzy młodnieje śpiew,<br>W Wiśle woda nie wyschła,<br> W żyłach nie wyschła krew.<br><br>O, matko, mundur mi podaj -<br> Ten sprzed dwudziestu lat,<br>Krew moja jest znowu młoda<br> Jak rozmarynu kwiat.<br><br>O, matko, mój mundur szary<br> Bóg mi kulami szył,<br>Kulami uczył mnie wiary,<br> Kiedy już brakło sił.<br><br>Żołnierskie podaj mi buty -<br> Te sprzed dwudziestu lat,<br>W takt dumnej żółnierskiej nuty<br> Pomaszeruję w świat.<br><br>Co serce w prostocie wyzna,<br> Tego nie trzeba kryć:<br>Gdy padnie słowo "Ojczyzna",<br> Znów będzie warto żyć.<br><br>Wrzesień 1939&lt;/&gt;<br><br><br><br>&lt;div sex="m"&gt;&lt;tit&gt;POCIESZENIE&lt;/&gt;<br>Jesteśmy zupełnie sami<br>I sufit wisi nad nami.<br> - Który to rok na świecie