libitum), z towarzyszeniem melodykonu lub organu", Rzepki oraz Requiem (1937) <br><br>na 4-głosowy chór męski i organy Wallek-Walewskiego. Ponadto w przekazie rękopiśmiennym <br>­ Missa pro Defunctis (1932) na 3-głosowy chór męski i organy J.Maklakiewicza. <br>Cykl ten przede wszystkim nie w pełni został przekazany w formie czystopisu <br>­ Communio stanowi brudnopis, w Offertorium widoczne są poprawki, werset Hostias <br>oprócz redakcji kompozytora został przepisany inną ręką; brak Graduału, Tractus <br>i Sekwencji. Prawdopodobnie więc cykl ten nie został ukończony.<br> Omawiane msze żałobne charakteryzuje tradycyjny, konwencjonalny język muzyczny <br>i typ poetyki. Zróżnicowanie natomiast dotyczy języka harmonicznego oraz typów <br>narracji. Wallek-Walewski posługuje się najsilniej