w opłakanym stanie (ja nigdy głowy do bilansów nie miałem!), co, jak podkreślono podczas przewodu, stanowi poważne przestępstwo. Biuro dowiedziało się też o moich próbach poetyckich, ale że to jest zajęcie o charakterze niekomercyjnym, decyzji zarekwirowania rękopisów nie podjęto.<br>Podsumowaniem zajął się sam Egzaminator. Stwierdził dobitnie, że aczkolwiek oczywiście poprawna buchalteria jest sprawą niezmiernie ważną, blednie wobec powziętej przeze mnie decyzji walki zbrojnej o przywrócenie honoru. A więc zgodnie z paragrafami prawa Biuro stwierdza, że w mojej trudnej sytuacji zachowałem się wzorowo (ho! ho! - podkreślenie moje - W.N.), że stosunek uregulowanych długów do nieuregulowanych wypada na ogół pomyślnie (sic! - podkreślenie moje