te ogólne rozważania przykładami dóbr charakteryzującymi się różnymi wartościami współczynnika dochodowej elastyczności popytu. Zostały one po raz pierwszy zauważone przez niemieckiego statystyka Ernesta Engla (1821-1896) i dlatego noszą nazwę praw Engla, a ich graficzne odzwierciedlenie - krzywych Engla.<br><br>Pierwsza prawidłowość dotyczy relacji między wzrostem dochodu a wydatkami na żywność. Badając budżety gospodarstw domowych Engel stwierdził, że wraz ze wzrostem dochodu spada udział wydatków na żywność. Oznacza to, że wydatki na żywność rosną w tempie wolniejszym od przyrostu dochodu, czyli względna zmiana popytu na żywność jest mniejsza od względnej zmiany dochodu. Współczynnik dochodowej elastyczności popytu na żywność zawarty jest w przedziale &lt;gap&gt; (rys