by spoić zwyczajność i wzniosłość; tworząc dramaty nowe, z myślą o nowym widzu, nadawał im znakomitą formę artystyczną, wprowadzał do teatru wspaniale poetycki język (poetycki - choć niektóre dramaty pisał prozą). Była to rzeczywista rewolucja artystyczna.<br>Choć nie udało mu się zadomowić w ówczesnym teatrze groteski, to przecież wprowadził ją. Spowodował burzliwe spory i przyzwyczaił ów teatr do niektórych cech stylu groteskowego. Nadając szczególnie ważne znaczenie elementom kontrastowym - wprowadzał w tej roli nie tylko wzbudzające dreszcze emocji teatralne efekty, jak to czynili inni autorzy, lecz lokował kontrasty w domenie psychiki postaci: groza czynów bywała motywowana wewnętrznymi sprzecznościami uczuć. Romantyczny dramat grozy Hugo