jej pięścią. Dorożka z głuchym turkotem wjechała na most. Awanturnicy ociągając się, małymi grupkami poszli w dół, brzegiem Łowati. Jeszcze tylko trzech stało pod bramą obrzucając rodzinę doktora Jakuba obelgami i pomstując na Żydów. Najstarszy z nich wyjął z kieszeni "mierzawczyka", wybił korek uderzeniem dłoni i jednym łykiem wychylił zawartość butelczyny. Ale i ci również wkrótce ruszyli ku miastu.<br><br>Wróciliśmy do mieszkania. Doktor Jakub był wyczerpany i blady, dłonie z lekka mu drżały.<br><br>- Biedny, głupi naród... - powiedział ze smutkiem.<br><br>Do pokoju weszła Raisa oznajmiając, że herbata na stole.<br><br>&lt;tit&gt; 34. WSPOMNIENIA CIĄG DALSZY&lt;/&gt;<br><br>Na wiosnę, gdy zakwitały akacje, nadeszła wiadomość od ojca