wiekuistej - - ale owszem, łacniej tam trafić biednym a cierpiącym, płaczącym a uciśnionym!... Łacniej tam i kmiotkowi ubogiemu, jak o tym nas poucza żywot Izydora świętego, pobożnego oracza, patrona waszego i orędownika przed Bogiem, o najmilsi!... Z rolników on się urodził, toż i wzrósł między prostymi rolnikami, pługiem robił i z bydełkiem w polu się zatrudniał -- a oto patrzcie: świętym jest, przy tronie Pańskim stoi i Jezusowi śpiewa wiekuistą chwałę!... Zaiste, kiedy rozpamiętywamy żywot osobliwszy tego świętego, otwierają się nam serca i oczy na widok tych słodyczy i tego szczęścia, jakie jedynie ludziom niskiego stanu są dostępne!... Niczym wobec nich pozłacana uroda