Oficer uśmiechnął się złośliwie.<br> - Nie poznaje go pani?&lt;page nr=240&gt;<br>W tej chwili drzwi otwarły się z łomotem, a w progu ukazał się sierżant Antczak.<br> - Obywatelu kapitanie - rzekł urzędowo - studenci przyprowadzili tego malarza.<br>Kancelaria posterunku zapełniła się nagle ludźmi.<br>Oficer wstał, zbliżył się do drzwi. Pierwszego ujrzał małego Perełkę. Nasz dzielny inspektor był zmęczony, umorusany, zziajany, lecz na widok Tajemniczego jego pieg0wata twarz rozpromieniła się. Zamrugał rudymi rzęsami.<br> - Melduję... że złapaliśmy przestępcę! Oficer roześmiał się.<br> - Brawo! Należy ci się podwójna porcja lodów. Chłopiec jeszcze raz zamrugał rzęsami.<br> - Mnie... - wyrąbał ogarnięty radosnym wzruszeniem - mnie i Joli. Ona... ona wyśledziła całą szajkę i najwięcej... najwięcej narażała