tego demona, DeWonte'a; to dlatego. Strach przetrwa wszystko. Teraz już nikim nie dowodziła. Teraz już nic od niej nie zależało. Teraz to był jego żywioł.<br>Rzekł:<br>- Zachód. Potem zabijemy daki. <br>Zmilczała. <br>III<br>&lt;tit&gt;To już ostatnia kartka&lt;/&gt;<br>Muszę gęsto i drobno pisać. To trudne. Kiedy właściwie ostatni raz przed Bagnem zmuszona byłam pisać ręcznie? Nie pamiętam nawet. Teraz jednak wiem, że w odręcznym zapisie więcej się przekazuje, aniżeli samą treść zawartą w ciągach liter i kombinacji ich kombinacji; patrzę na poprzednią stronę mego dziennika i widzę ów dzień - dzień przed dniem przedwczorajszym - w którym pokryłam ją mozaiką zdań wyekstraktowanych z minionych myśli. Czy