To on siedzi tam już tyle lat? - spytał Amenotep.<br>- Synu, nikt nie wie, ile lat on tam siedzi i ile jeszcze będzie siedział, rządził za całą naszą dynastię, bo wszyscy mężczyźni w naszej rodzinie dotknięci byli tą straszną chorobą...<br>Dzieci słuchały w napięciu w coraz ciemniejszym wieczorze, w którym widać było czarne sylwetki wchodzące i wychodzące z mieszkania Starej Pani Człowieku, leżącej jeszcze w domu na śmiertelnym prześcieradle i na atłasowej biało-srebrnej trumiennej poduszce, na rozłożonych dużych gazetach, dopóki nie przyjadą z trumną, na gazetach rozłożonych po prostu na dwóch zestawionych stołach, leżącej w zapachu kwiatów jeszcze intensywniejszym pod wieczór